Twijfels over werk tijdens de feestdagen? Dit is waarom én wat je kunt doen
Jij vandaag, op tweede kerstdag. Het huis is gevuld met kerstlampjes, kruimels van kerstbrood, lege wijnflessen en speelgoed dat nog op de tafel ligt. De kinderen zijn boven rustig aan het spelen en jij zit, moe maar voldaan, op de bank. Er klinkt kerstmuziek. Buiten is het stil. Dit is zo’n ochtend waarop alles klopt. De kaarsjes branden misschien al. Het huis is warm. De ontbijttafel was mooi gedekt. Er is gisteren gelachen, gegeten, misschien zelfs cadeaus uitgepakt. Je hebt bijgedragen aan een fijne kerst, zoals je altijd doet. Voor sfeer, voor het eten, voor iedereen. Maar terwijl je een slok neemt van je thee en naar het rommelige maar knusse tafereel kijkt, voel je het.
Er klopt iets niet. Niet in tijdens deze kerst, maar met jou en je werk.
Er was die vraag. Je zwager, vriendelijk als altijd, kijkt je aan en vraagt: “En, hoe gaat het eigenlijk op je werk?” En voordat je er erg in hebt, komt het antwoord eruit: “Goed hoor. Druk, maar verder prima.” Iedereen knikt. Het gesprek gaat verder. Niemand heeft door dat jouw antwoord helemaal niet waar was. Behalve jijzelf. Je zit daar met je glas in je hand, glimlacht mee, knikt mee. Maar vanbinnen blijft het hangen.
Je zei de waarheid niet…
Ja, het ís druk en dat ben je gewend. Maar gaat het echt goed? Is je werk nog wel leuk? Geeft het je nog energie en voldoening? Nee. Niet echt. Niet meer. En terwijl je luistert naar een ander die het stokje van je heeft overgenomen en enthousiast vertelt over haar nieuwe baan, en je broer die moppert over zijn targets, denk jij iets heel anders:
“Ik zou willen dat ik dat ik óók kon zeggen: ‘Ik ben iets anders gaan doen, omdat mijn werk niet meer leuk was en nu ben ik zo blij. Ik had het veel eerder moeten doen!’”
👉 Lees ook: 5 signalen dat je werk niet meer past – en wat je eraan kunt doen
Waarom juist dit gevoel naar boven komt
Kerst is een moment van verstilling. Juist dan ontstaat er ruimte om te voelen wat je het hele jaar hebt weggeduwd… Je hebt even afstand van je werk en de drukte. Deze 14 dagen, waarin alles draait om verbinding met elkaar, geven rust. En dan komt het contrast scherp binnen. Want door de afstand van je werk, is er ruimte om te voelen over je werk. Je geniet van even niets hoeven en er is tijd om na te denken. Zonder dat je daar misschien bewust bij stilstaat, is er ineens dat ene stemmetje dat zegt: “Ga ik zo nog een jaar door?” Je hoofd probeert het nog te sussen: “Wacht nog even, in januari wordt het rustiger.” “Je hebt nu gewoon een dipje.” “Even doorzetten.”
Maar je lijf voelt iets anders: de vermoeidheid.het verlangen naar iets anders. Naar voldoening en naar werk dat weer bij je past.
Wat je niet zegt, maar wel voelt
Niemand ziet het aan je dat je uitgeput thuiskomt en ’s avonds te moe bent om te sporten of iets dergelijks. Dat je steeds vaker denkt: “Is dit het nou?” Dat je droomt van meer voldoening, maar inmiddels alleen nog maar minder energie haalt uit je werk. Je bent de vrouw die alles regelt en het wel redt. Die altijd zorgt voor alles en iedereen. Die zegt: “Ik fix het wel.”
En toch stel je het uit
Omdat je bang bent om alles overhoop te gooien en je zekerheid op te geven. Omdat je denkt dat je eerst moet weten wat je dan wél wilt. Omdat je geen onrust wilt veroorzaken: niet op je werk, niet thuis. Je vertelt jezelf dat het nog wel gaat. Dat je eerst even moet opladen en dat je na de feestdagen wel weer verder zal denken. Maar eerlijk?
Dat dacht je vorig jaar ook. En misschien het jaar dáárvoor ook al.
Drie dingen die je nú al kunt doen (zonder alles om te gooien)
Je hoeft nu geen grote keuzes te maken zoals je ontslagbrief te schrijven (al zou je dat het liefst wel zou doen). Geen life-changing besluit, maar je mag wél in beweging komen. Iets doen voor jezelf en voor je nabije toekomst.
1. Schrijf op wat niet meer past
Niet netjes en alleen maar positief. Gewoon eerlijk. Alleen jij hoeft het te lezen. Wat trekt energie uit je? Waar word je chagrijnig van? Wat voelt als sleur? Je hoeft het niet meteen op te lossen, maar als je het durft op te schrijven en te erkennen, ontstaat er ruimte.
2. Let op je gedachten en gevoel als je over je werk praat
Luister naar wat er in je gebeurt als je het met anderen het over werk hebt. Word je stil? Denk je aan wat je niet meer wilt of juist wel? Voel je irritatie? Of juist verlangen? Zie die gedachten en gevoelens niet als lastig, want ze wijzen je de weg.
3. Plan één moment vóór 1 januari
Een wandeling in je eentje of een gesprek met iemand die echt luistert. Een ochtend of middag vrij waarin je één vraag onderzoekt: “Wat wil ik anders in mijn werk in 2026?” Wat wil jij over 6 maanden over jezelf en je werk kunnen zeggen?
Wat als je niets doet?
Dan verandert er niets. Je houdt jezelf groot en blijft doorgaan in de ratrace. Je doet wat je altijd hebt gedaan, waarschijnlijk op de automatisch piloot. Een groot deel van wat je belangrijk vindt, doet niet mee. En ik kan voorspellen: volgend jaar, op precies dit moment, zit je weer op de bank met hetzelfde glas thee en datzelfde gevoel. En dan denk je opnieuw:
“Waarom heb ik het niet anders gedaan?”
Een klein begin is al genoeg
Als jij voelt dat je niet nog een jaar zo wilt doorgaan, dat je méér bent dan iemand die alleen maar ‘doorgaat’, dan nodig ik je uit voor een gesprek. Om ergens te beginnen.
Plan een gratis, vrijblijvend gesprek, zodat je jezelf niet langer sust met goede voornemens, maar écht kiest voor richting.
👉 Plan vrijblijvend een gesprek via mijn contactpagina
👉 Meer over mijn aanpak vind je op de over mij-pagina
Voor 2026 wens ik je dit
Dat je niet alleen lacht omdat het hoort, maar omdat je het meent. Omdat jouw werk, jouw dag, jouw verhaal wéér klopt.
💬 Wil je dit blog delen?
Ken je iemand die dit gevoel ook kent, maar het nog niet durft te zeggen? Stuur dit artikel door. Of plan samen een koffiemoment om eindelijk wél dat gesprek te voeren.
