Waarom een carrièreswitch voelt als rouw (en wat je nodig hebt om verder te kunnen)

Je zou denken dat het oplucht: besluiten dat je ermee stopt. Dat je eindelijk ruimte voelt. Maar wat als die ruimte ineens vooral leeg aanvoelt en je moeite hebt met het afscheid nemen van je werk? Als je afscheid neemt van werk waar je ooit vol vuur aan begon, doet dat vaak meer met je dan je had verwacht. Emotioneel loslaten van je oude baan is zelden een praktische stap. Het is een innerlijk proces. Eentje dat lijkt op rouwen, ook als je zélf degene bent die stopt.

Wil je helder krijgen waarom je werk niet meer past én ruimte maken voor iets nieuws? Vraag dan gratis een adviesgesprek aan waarin we kijken welke stap de allerbeste voor jou is. 

Emotioneel loslaten van je oude baan: waarom het zoveel impact heeft

Stel, je werkt al 18 jaar op de intensive care. Je hebt eindeloos gezorgd, gespannen nachten doorgemaakt, families gerustgesteld. Je bént die toegewijde collega. Je weet wat er nodig is zonder woorden. Of misschien ben je al sinds je twintiger jaren ‘de juf’. Je kent elk kind van je klas door en door. Ouders vertrouwen jou het allerliefste toe wat hen het dierbaarst is. Jij bent daar goed in. Je geeft je volledig.

Maar dan komt het moment dat je voelt: dit is het niet meer. Je bent leeg. Op. Het vuur is weg. Je denkt aan stoppen, maar iets houdt je tegen. Niet omdat je geen andere richting voor ogen hebt. Niet omdat je niet weet hoe je moet solliciteren. Maar omdat je moet loslaten. Niet een baan, maar een deel van je identiteit.

En dat is precies waarom het emotioneel loslaten van je oude baan zo lastig is. Je zegt geen contract op, je neemt afscheid van wie je bent geweest. Van de rol waarin je betekenisvol was. Je ervaart als het ware identiteitsverlies bij een carrièreswitch. En daarmee komt verdriet, twijfel, schuldgevoel of zelfs schaamte. Niet zelden hebben vrouwen het gevoel te falen, terwijl ze juist de moed hebben om stil te staan bij wat niet meer klopt.

Het is geen besluiteloosheid, het is rouw

Veel vrouwen blijven hangen in een functie die hen leeg trekt, simpelweg omdat ze het gevoel van verlies niet kunnen plaatsen. “Waarom kom ik niet in actie?” vragen ze zichzelf af. “Waarom voelt het alsof ik mezelf kwijt ben?” De realiteit is: je rouwt.

Dat klinkt misschien zwaar, maar rouw is simpelweg het proces van loslaten wat betekenis voor je had. En dat geldt net zo goed voor werk. Zeker als jouw baan jarenlang je ritme bepaalde, je sociale contacten beïnvloedde, je status bepaalde. Je laat geen werk los, je laat een leven los.

De rouw zit hem niet alleen in het wegvallen van de dagelijkse structuur. Het zit in de kleine dingen: geen collega’s meer die weten hoe je je koffie drinkt. Geen ‘juf!’ meer op straat. Geen nachtdienstmaatje die je begrijpt zonder woorden. En ook: geen identiteit meer waar je je achter kunt verschuilen. Wie ben je nog, als je dat allemaal loslaat?

Emotioneel loslaten van je oude baan vraagt erkenning en richting

Wat je nodig hebt bij het emotioneel loslaten van je oude baan, is erkenning. Dat het normaal is dat je dit moeilijk vindt. Dat er niets mis is met jou. Dat je niet zwak of besluiteloos bent, maar dapper genoeg om stil te staan bij wat niet meer klopt. Want zolang je blijft denken dat je gewoon ‘moet doorzetten’, blijf je stilstaan.

Het helpt om woorden te geven aan wat je achterlaat. Wat gaf dit werk je? Wat betekende het voor je? En waarom klopt het nu niet meer? Zodra je dat helder hebt, kun je bewust afscheid nemen. Dan komt er ruimte voor iets nieuws. Voor werk dat weer aansluit op wie je nu bent.

Dat proces hoef je niet alleen te doen. In mijn gratis e-book ‘Uit de Twijfelzone’ begeleid ik je stap voor stap. Niet met grootse loopbaanplannen, maar met eerlijke inzichten, vragen en reflecties. Zodat je snapt wat je voelt en waarom. Zodat je niet alleen weet dat je iets anders wilt, maar ook kunt toelaten dat je eerst mag rouwen om wat je loslaat.

Loslaten betekent niet alles weggooien

Een veelgehoorde angst bij het emotioneel loslaten van je oude baan is: “Als ik stop, is alles voor niets geweest”. Maar dat is niet waar. Alles wat je hebt gedaan, blijft onderdeel van jou. Je ervaring, je intuïtie, je betrokkenheid: dat verdwijnt niet. Het verhuist alleen naar een nieuwe vorm. En misschien zelfs naar een plek waar het beter tot zijn recht komt.

Dus als je merkt dat je vastzit in je werk en je je afvraagt waarom het zo moeilijk voelt om los te laten, weet dan: dit is normaal. Dit ís het proces. En je hoeft er niet in je eentje doorheen.

Herken je jezelf hierin? Vraag dan nu gratis een adviesgesprek aan, zodat we kunnen kijken wat voor jou de allerbeste, volgende stap is.