Waarom het moeilijk is te stoppen met werk dat niet meer past

“Ik weet dat mijn werk niet meer past… maar ik blijf tóch” Je hebt een fijne baan, fijne collega’s, je weet precies wat je doet. En tóch voelt het niet meer goed. Het werk dat je ooit met hart en ziel deed, vreet nu energie. Je kijkt op de klok. Je bent sneller moe. Je denkt steeds vaker: “Is dit het nou?” En toch blijf je. Niet omdat je lui bent. Niet omdat je geen andere opties hebt. Maar omdat iets in jou nog geen afscheid kan nemen. En dát maakt stoppen met werk dat niet meer past zo verdomd lastig.

We praten vaak over “veranderen van baan” alsof het een praktische keuze is

Heb je een nieuwe uitdaging nodig? Ga dan solliciteren. Ben je je werkplezier kwijt? Ga dan een andere werkgever zoeken. Heb je minder energie? Dan kan je een loopbaancoach bellen om je te helpen. Soms is het echt zó praktisch, maar vaker dan we denken zit er iets diepers onder. Stoppen met werk is niet alleen een praktische actie. Het is ook een proces. Want je laat iets achter. Niet alleen werk, maar ook een stuk van jezelf.

Je bént je werk geworden

Denk maar eens aan deze situaties:

• Je bent al 20 jaar verpleegkundige. Je hebt levens gered, families getroost, eindeloze nachtdiensten gedraaid. Mensen vertrouwen je, collega’s rekenen op je. Jij wéét wat je doet.

• Of je bent al sinds je 22e juf. Je kent elk kind bij naam, je voelt het feilloos aan als er iets speelt, ouders vertrouwen jou met hun meest kostbare bezit.

In beide gevallen ben je méér dan iemand die “gewoon een baan” heeft. Je bent die rol geworden.
Mensen kennen je zo. Jij kent jezelf zo. En je bent waarschijnlijk goed in je vak. Wanneer je dan ineens voelt: “Ik wil dit niet meer.” schrik je. Niet omdat je bang bent voor verandering, maar omdat je beseft: “Als ik hiermee stop… wie ben ik dan nog?”

Wat je écht loslaat als je stopt

Stoppen met werk dat niet meer past bij wie je bent geworden, betekent méér dan alleen je laptop inleveren of je locker leegmaken. Je laat ook los:

• De versie van jezelf die jarenlang voldoening gaf en de opleiding die je deed

• Het ritme, de structuur, de herkenning van je expertise en professionaliteit

• De waardering, status of identiteit die aan je werk gekoppeld was

• De plek waar je wist wat je deed (zelfs al voelde het zwaar en niet meer passend)

En dat is niet niks. Het is géén teken van zwakte als je erkent dat het schuurt om hier afscheid van te nemen. Het is geen luxeprobleem, zoals wellicht tegen je gezegd wordt. Het is logisch en heel normaal dat je dit ervaart. Want je neemt afscheid van iets wat ooit wel bij je hoorde. Iets waar je misschien zelfs trots op was. En dat doet iets met je.

“Maar is dat nou echt rouw?”

Dat woord voelt voor veel mensen wat groot, zwaar. En dat snap ik. In april 2025 deelde ik een post op LinkedIn, over het moment waarop je zelf besluit om te stoppen met je werk omdat je voelt: “Dit past niet meer.” Dat bericht raakte blijkbaar een snaar. 💬 Meer dan 1700 likes en 300 reacties en 143.000 mensen lazen het bericht. Klik hier om het te lezen

We zijn steeds meer bezig met voelen, verwerken, verklaren. En soms, zoals iemand onder mijn LinkedIn-post zei:

“Niet alles is trauma of rouw. Soms is het leven gewoon ongemakkelijk.”

Soms is het ook gewoon een gevoel van frictie, een verlangen naar ander werk of werkomgeving, een ongemakkelijk weten: “Dit klopt niet meer.” Maar of je het nou rouw noemt of niet, wat je voelt, mag er zijn. Want zolang je jezelf blijft vertellen dat je “gewoon moet doorgaan”, blijf je hangen in iets dat je leeg trekt en dat lost niets op.

Waarom je vastloopt (en dat niet aan jou ligt)

Mensen denken vaak: “Ik ben gewoon besluiteloos.” “Ik ben te comfortabel geworden.” “Ik moet mezelf gewoon een schop onder m’n kont geven.” Maar in werkelijkheid is er iets anders aan de hand: Je bent niet besluiteloos. Je bent aan het loslaten. En loslaten… is zelden makkelijk. Vooral als je niet precies weet wat je loslaat. Het is dus niet alleen de baan. Het is ook de zekerheid die daarbij hoort. De trots die je voelt, de structuur die het geeft en de waardering die je krijgt voor het werk dat je doet. En het gekke is: pas als je dat herkent, komt er ruimte om over iets anders na te denken. 

Luister de podcast met psycholoog Janske van Eersel over Rouwen om Baanverlies

Wat helpt als je wéét dat het tijd is om te stoppen?

Stoppen met werk dat niet meer past begint niet met vacatures zoeken of een sollicitatiebrief schrijven. Het begint met stilstaan. Hier zijn 5 dingen die wel écht helpen:

1. Erken het gevoel dat er iets schuurt

Zonder oordeel. Je hoeft het nog niet te snappen. Alleen maar toe te geven: “Mijn werk klopt niet meer.”

2. Sta stil bij wat je achterlaat

Schrijf op wie je was in je werk. Wat gaf je betekenis? Wat deed ertoe? Wat maakte jou jóu? Wat gaf je energie? Wat heeft vooral energie gekost?

3. Onderzoek wat nu wél klopt

Waar word je nieuwsgierig van? Wat voelt fijn? Niet per se logisch, maar wél als een behoefte of verlangen?

4. Deel je twijfels met iemand die luistert zonder te sturen

Je hebt niets aan een quick fix of goedbedoeld advies. Je hebt alleen iets aan de ruimte om je verhaal te doen. Dat helpt je om jezelf beter te horen en begrijpen.

Lees ook: 5 redenen waarom coaching bij het maken van een carrièreswitch waardevol is

5. Durf te kiezen, ook al is het niet perfect helder

Soms komt de helderheid pas als je in actie komt en beweegt. Je hoeft het nog niet allemaal zeker te weten.

Een paar dingen die je moet onthouden

• Je hoeft niet uitgeput of ‘stuk’ te zijn om te stoppen met werk dat niet meer bij je past en meer energie kost dan geeft

• Je mag iets loslaten dat ooit goed voelde, ook zonder precies onder woorden te brengen waardoor dat komt.

• Je verandert en dat is oké. Het is de enige manier om iets te veranderen.

• Je hoeft geen groot plan te hebben om een eerste stap te zetten. Jezelf uitspreken naar je manager kan al iets in beweging brengen.

• Je bent niet zwak als je twijfelt. Je bent mens. Stiekem twijfelen er veel meer mensen over hun werk dan jij weet.

Wat als je jezelf toestaat om écht te kiezen?

Wat als je besluit dat het niet langer hoeft te kloppen voor anderen, maar voor jou? Wat als je ruimte maakt voor een nieuwe versie van jezelf? Eentje die niet precies weet hoe het eruitziet, maar wél voelt: “Ik ben eraan toe om opnieuw te beginnen.” Stoppen met werk dat niet meer past is niet het einde. Het is het begin van een ander verhaal. Een verhaal waarin jij weer past.

Wil je hier verder over praten?

Ik help je niet met simpele testjes, lijstjes maken of standaard loopbaanadviezen. Ik help je woorden geven aan dat onderliggende gevoel: Wat klopt niet meer? Wat mag je loslaten? En wat wil er wél ontstaan? Plan een gratis gesprek!